Dzisiejsza Ewangelia jest bardzo radykalna w swoim brzmieniu. Zresztą Jezus jest bardzo radykalny w pełnieniu woli Ojca i do radykalizmu zachęca także nas. On tłumaczy dzisiaj swoim uczniom, że zostanie pojmany, umęczony i zabity, ale również wspomina, że trzeciego dnia zmartwychwstanie. Oni jednak tego nie rozumieją i boją się Go o to zapytać.

Bali się dlatego, że mogli się narazić na irytację Mistrza? Czy może dlatego, że nie chcieli wierzyć w taki koniec przygody z Jezusem? „No jak to, On ma cierpieć i umrzeć? Przecież to Mesjasz, wybrany i posłany przez Boga? On nie może tak skończyć… A może jednak?” Może dlatego właśnie nie mieli odwagi Go o to zapytać, bo instynktownie czuli, że to jest prawda, a przecież postawili na Niego wszystko! Zaryzykowali wszystko: dobre imię, swoją przyszłość, pracę, poukładane życie. Poszli za Nim, a tu nagle mogli to wszystko stracić. Czy czasem w nas samych nie ma takiego myślenia? Czy nie brakuje nam czasem odwagi, by pójść za Nim na sto procent? Bo przecież trzeba będzie nieść swój krzyż, czasem pocierpieć. Idziemy za Jezusem trochę z niepewnością i z daleka, czekając, że jak tylko coś w naszym życiu się zawali, to od razu uciekniemy. Przecież kiedy Jezus został pojmany, większość apostołów uciekła.

Nieraz kojarzymy bycie przy Jezusie z jakimiś profitami: zdrowiem, powodzeniem, dobrą pracą, szczęśliwą rodziną, wolnością od cierpienia, nałogów. A tutaj: choroba, jakieś niepowodzenie życiowe, wyzwanie, które wydaje się przerastać nasze siły. Co wtedy robisz? Uciekasz? Formułujesz w jakiejś frustracji wyrzuty skierowane pod Jego adresem, rezygnujesz z Niego? Nie wiem, czy tak rzeczywiście było, ale apostołowie mogli zwrócić tylko uwagę na pierwszą część wypowiedzi Jezusa, tę o cierpieniu. Zapomnieli (a może tego nie rozumieli), że również mówił o tym, iż zmartwychwstanie, czyli odniesie zwycięstwo. I tutaj jest klucz, który otwiera drzwi do zrozumienia. On zwyciężył i my zwyciężmy. Pomimo tego, że nieraz czujemy się pokonani, zmiażdżeni, nawet zrezygnowani. Ale razem z Nim i przez Jego zwycięstwo każdy z nas może zwyciężyć. Co może przyczynić się do tego zwycięstwa? O tym Jezus mówi także w dzisiejszym fragmencie Ewangelii: pokora. Nasze wybujałe ambicje, roszczenia, warunki stawiane Bogu nie odniosą żadnego skutku. Pojawi się frustracja, rezygnacja, złość na Boga i ludzi. Kto postawi na Boga wszystko i stanie się jak dziecko wobec rodzica, któremu ufa i pozwala się prowadzić, ten nigdy się nie zawiedzie. Bycie z Chrystusem to służba dla innych, troska o nich, o ich i swoje zbawienie. Przecież można komuś pomóc w taki sposób, że poczuje się totalnie upokorzony. Można swoją mądrością tak emanować w jakiejś wspólnocie, że większość jej członków może poczuć się bezwartościowa. Spójrz na Jezusa. On nikogo nie upokarzał, a jeżeli nawet zezłościł się na kogoś (przecież też miał emocje), to zawsze dlatego, że pragnął zbawienia tego człowieka, a nie pokazania mu, jaki jest głupi i nic w sumie dla Niego nie znaczy.

W najnowszej Niedzieli m.in.:

– Sąd nad ojcem Pio. Ojciec Pio to dla wielu z nas wyjątkowy święty. Prorok, stygmatyk, mistyk; ale co tak naprawdę o nim wiemy? Z racji liturgicznego wspomnienia św. Ojca Pio bracia kapucyni opowiadają o swoim świętym współbracie z nieco innej perspektywy. Chodzi o okres, gdy Ojciec Pio był fałszywie oskarżany.

– Zanim zadzwonisz do egzorcysty. W Polsce jest zarejestrowanych ok. 15 tys. firm zajmujących się przepowiadaniem przyszłości oraz ponad 100 tys. wróżek i jasnowidzów. To wszystko rodzi realne zagrożenia i problemy duchowe.

– Boży wojownik. O walce Ojca Pio z szatanem, kierownictwie duchowym oraz o tym, jak stygmatyk może nas inspirować do odkrywania wiary i pokonywania przeciwności losu.

– Na piechotę do Rzymu. Prawie 60 dni samotnie pielgrzymował przez pół Europy. Przedstawiamy niezwykłą historię Szymona Szymańskiego. Młody pątnik opowiada, dlaczego poszedł samotnie z Częstochowy do Rzymu i skąd się wziął pomysł na taką pielgrzymkę.

W Niedzieli Kieleckiej m.in.:

– Świętować Jubileusz. Wywiad z bp. Janem Piotrowskim o jubileuszu 850-lecia kieleckiej katedry.

– Zjednoczeniu przy Krzyżu i Ikonie ŚDM. 28 sierpnia symbole ŚDM peregrynowały do kościoła św. Maksymiliana Kolbego w Kielcach, gdzie Eucharystię w intencji młodzieży sprawował bp Jan Piotrowski.

– Podsumowanie wakacji. 655 dzieci skorzystało z oferty wypoczynku zorganizowanego przez Caritas Diecezji Kieleckiej w ramach półkolonii i kolonii.

– Złota róża dla Madonny. Ostatnia niedziela sierpnia to historyczny dzień w Mnichowie. W parafii gościł abp Mieczysław Mokrzycki, który przewodniczył Eucharystii połączonej z aktem ofiarowania złotej róży Matce Bożej Mnichowskiej.

 – Stanąć w prawdzie o sobie. Już po raz szósty w kościele św. Jana z Dukli w Bęczkowie odbyło się Diecezjalne Spotkanie Trzeźwościowe.

W Gościu Niedzielnym m.in.:

– Prymas Tysiąclecia i matka niewidomych. Doczekaliśmy się. Kardynał Stefan Wyszyński i matka Elżbieta Róża Czacka zostali wyniesieni na ołtarze.

– Matka mówi przez łzy. W tym roku przypada 175 rocznica objawień Matki Bożej w La Salette. 19 września 1846 roku Maryja ukazała się dwojgu francuskim dzieciom, Melanii i Maksymilianowi.

– Rzeka płynie z Budapesztu. W stolicy Węgier zakończył się 52 Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny. Niekończący się korowód duchownych w białych albach, tysiące zakonnic, niezliczone szeregi skautów, tłum małżeństw z dziećmi i mnóstwo zwykłych ludzi – wszyscy szli z uśmiechem w procesji eucharystycznej, zasłuchani w rozlegający się nad miastem wychwalający Jezusa Chrystusa śpiew potężnego chóru.

– Puste karetki. System Państwowego Ratownictwa Medycznego (PRM), zapewniający pomoc każdej osobie w stanie nagłego zagrożenia zdrowia lub życia, jest w dużej mierze oparty na ratownikach medycznych. Od kilku tygodni wielu z nich protestuje.

Co to jest?

Krąg Biblijny to grupa osób czytających Pismo Święte. To miejsce, gdzie czyta się i rozważa Słowa Boga. To poznawanie dziejów historii jak przemawiał i jak działał Bóg. Spotkania w Kręgu Biblijnym to czas, gdzie człowiek zaczyna więcej wierzyć, zaczyna coś robić lepiej, to początek, gdzie zaczyna robić coś, co jest pragnieniem Bożym. Krąg Biblijny to spotkanie ze Słowem Bożym, odnajdywanie jego Prawdy w naszym życiu, poznawanie Ewangelii i zgłębianie jej przesłania. Krąg Biblijny to także rozpalanie wspólnotowe „lampy oliwnej”, która może i powinna coraz bardziej świecić dzięki „oliwie” przynoszonej przez każdego człowieka. Tak często mówimy, że: „trudno zrozumieć słowa Jezusa”. Krąg biblijny wyjaśnia je doskonale i wyjaśnia to, co Jezus miał na myśli i to co chciał nam przekazać.

Cel?

Celem spotkań Kręgu Biblijnego jest nie tylko poznanie Biblii, ale uczynienie z niej Księgi, która jest światłem dla naszego życia.

Na Ciebie czekamy!

Nie musisz być znawcą Pisma Świętego, możesz przyjść bez żadnego przygotowania. Przyjdź i posłuchaj, co Jezus mówi do Ciebie w Ewangelii i przez pozostałych uczestników kręgu. Zapraszamy więc wszystkich chętnych – młodych i dorosłych – do wspólnego rozważania Pisma Świętego.

Kiedy?

Spotkania odbywają się w każdy wtorek po Mszy Św. wieczornej w salce katechetycznej.