JEZUS – MISTRZ ZARZĄDZANIA CZASEM

Jezus zachęcając do wypoczynku, ukazuje się nam jako dobry, troskliwy Ojciec, Który dba o swoje dzieci. Tak samo jest z naszymi wakacjami, urlopami, czasem wypoczynku. Chrystus chce, byśmy odpoczęli, odnowili ducha do zwykłej, szarej codzienności, ale też, byśmy nie zapomnieli o Nim jako Stwórcy świata. Przypomina nam o tym we wspaniałościach swojego stworzenia. Praca i wypoczynek przynależy ludzkiej osobie, życie człowieka jest na przemian pracą i wypoczynkiem. W poszczególnych okresach życia wygląda to różnie: w dzieciństwie inaczej niż w wieku dojrzałym, a już zupełnie inaczej w jesieni życia. Zawsze jednak jesteśmy tym, czym uczynił nas Bóg i czym my sami siebie czynimy także poprzez pracę i kulturę wypoczynku. Żyć oznacza pracować razem z „pracującym Bogiem”, bo w sensie filozoficznym jest On definiowany jako pełnia działania. Żyć, znaczy także wypoczywać wraz z Nim. Piąte Boże przykazanie nakłada na nas obowiązek troski o życie i zdrowie. Nawet maszyna potrzebuje czasu przestoju, okresu konserwacji, przeglądu. Człowiek niewypoczęty, niewyspany, niezrelaksowany, lecz zmęczony, żyjący ledwo z dnia na dzień, a w dodatku nadmiernie nerwowy jest nie tylko mało wydajny w pracy, ale i staje się odpowiedzialnym za ruinę swojego zdrowia. Nie przybywa Bożej chwały przez taki zły styl życia, nawet jeśli przybywa pieniędzy, bo tak intensywnie się eksploatując, nie żyje się jednak mądrze. Idź z Jezusem na pustynię i wypocznij. On zaprasza Ciebie, bo chce z Tobą pobyć sam na sam…