Chlebem Życia posileni…

Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Człowiek w swoją naturę ma wpisaną chęć do życia, dba o życie i zdrowie, odżywia się i leczy, aby jak najdłużej cieszyć się zdrowiem i życiem, ale wiemy, że dni nasze są policzone. Tymczasem Jezus przychodzi do człowieka z propozycją życia wiecznego, które nie ma końca i jest radością przebywania z Bogiem. Warunkiem osiągnięcia tego szczęścia jest przyjmowanie Eucharystii. Jakiż prosty i łatwy warunek do spełnienia, a jak wielka nagroda? Ileż razy człowiek podejmuje wiele wysiłku dla nagrody nieporównywalnie mniejszej? Tyle lat posilamy się Eucharystią, a ile jeszcze potrzebujemy, aby stać się dobrymi jak Chleb? I abyśmy czuli wraz z innymi, że Jezus w postaci Chleba i Słowa jest najważniejszym Pokarmem?

Wspominam w takich chwilach pewną starszą panią z mojej pierwszej parafii, do której przychodziłem z Panem Jezusem w Pierwsze Piątki Miesiąca. Nie mogła już przychodzić do Kościoła, ale bardzo pragnęła przyjmować Komunię Świętą. Jezus był dla niej Lekarstwem, Pokarmem i Przyjacielem. Kiedy była zdrowa – przez 50 lat – również nie opuściła żadnego Pierwszego Piątku. Trzeba było widzieć jej radosne oczy mimo podeszłego wieku i nielekkiego życia….Była osobą bardzo radosną, bo siły czerpała z „Chleba, który z nieba zstąpił”. Zawsze czekała na ten dzień w miesiącu, by nakarmić się Chlebem Życia.

12.08.2018 rok